Jeden z naszych eksponatów, czyli drewniana komoda pokryta mazerunkiem, powrócił do nas po pełnej procedurze konserwatorskiej i restauratorskiej wykonanej przez konserwator Sylwię Kudłę–Herner.
Komoda do zbiorów naszego muzeum trafiła w 2009 roku przy okazji przenoszenia na teren skansenu drewnianej chałupy przysłupowej z Goleszowa. Sądzimy, że opisywaną komodę wykonano najprawdopodobniej pod koniec XIX wieku. O ile trudno jest ustalić od jak dawna technika mazerowania stosowana jest przez stolarzy ludowych, o tyle z pewnością możemy napisać, że spotykana jest licznie na terenie całej Polski, a na szeroką skalę stosowana była właśnie na przełomie XIX i XX wieku.
Komoda zdobiona jest mazerunkiem, który możemy podzielić na dwa rodzaje ze względu na metodę jego wykonania. Pierwszy z nich, to mazerunek wykonany na zasadzie stempla (drzeworyt), posiadający trzy rodzaje wzoru usłojenia, które zostały odbite na komodzie. Drugi zaś nich wykonany został poprzez malowanie pędzlem usłojenia. Ścianki boczne oraz blat zostały ujęte w schemat kompozycyjny dwu polowy, gdzie dwa te same wzory zostały odbite obok siebie, z kolei szuflady są czteropolowe.
Mebel służył do przechowywania bielizny oraz cennych drobiazgów (ze względu na możliwość zamykania każdej z szuflad na klucz). Służyła również jako podstawa do ekspozycji różnych przedmiotów.
Konserwacja naszej mazerowanej komody jest bezpośrednią inspiracją do zorganizowania sesji VI Sesji konserwatorskiej „MAZEROWANIE, FLADROWANIE. Techniki zdobienia mebli – problematyka konserwatorska”.
